Κάποιοι βολεύτηκαν και τους θεεί Αθήνα
Κάποιοι νομίζουν θα ξεφύγουν κάνοντας μια κοπή
Μια την ανέα της τημαστικά της εποχής
Κατερρίψα παγκοσμία ρεκόρ σου λέω εννοχής
Άλλοι φορέσανε τη νύχτα μήπως και κρυφτούν
Είναι πιο εύκολο στο σκοτάδι να χαθούν
Θα γιατρευτούν τραγουδώντας αστεριά
Και οι τακουράστηκαν κι αυτά να φωτίζουν την εισέτεια
Παιδιά βγάζουν τα σχολεία μας λάθος και η ιστορία μας
Ακόμα δεν γύρισα με κάποιοι από τις τρία μας
Αν λιβόλευονται απλά με ένα εισεκτήρι
Αδιαφορία την κρατή τώρα τηλεόραση
Διαθέτει το κάθε τσαντίρι το κάθε σπίτι
Κατευθυνωμένα μες σ' οδηγό και προφήτη
Κι ακολουθούμε πίστα να μην σου πω και τυφλά
Ό,τι έχω φτιάξει για να σβήσει αυτή ψυχές η ποτιά
Σ' έναν κόσμο που γυρνά
Νηχός κι εσύ, νηχός παθός Ψάχνω να βρω τη φωτιά
Κι ας μου λένε πως είναι λάθος Κι ας μου λένε πως χαθήκε
Κάπου μες στα παρανύθια Ποιος σου είπε ότι ζω
Σ' έναν κόσμο που συνηθια
Του κατάθλιψη η μοναξιά είναι τα σημάδια του καιρού
Τα είδωλα που προσφέρουμε στην νέα
γενιά Μοντελά αν όρεξει κάτι ασυχία
Σαν φωνά από φωτιά να φυκνήσω συνηθίσει Σ'
έναν κόσμο που γυρνά με τις ακόλες της λύσης
Σ'
έναν κόσμο που γυρνά
Νηχός κι εσύ, νηχός παθός
Ψάχνω να βρω τη φωτιά
Κι ας μου λένε πως είναι λάθος
Κι ας μου λένε πως χαθήκε
Κάπου μες στα παρανύθια
Ποιος σου είπε ότι ζω
Σ' έναν κόσμο που συνηθια
Δε ζω σ' έναν κόσμο που συνηθια
Αφήνω γιαλώς την προμήθεια
Τα πρώτη πάσα συνηθεια Φωτιά μέσα σε κολοκύθια
Πληγές ανοίγω ψάχνω λύση Ακόμα δεν έχουν κινήσει
Σκάπο χώμα, ναύρο χρώμα Που δεν είδαμε ακόμα
Κι ας μου λένε πως χαθήκε Κάπου μες στα παρανύθια
Ποιος σου είπε ότι ζω Σ' έναν κόσμο που συνηθια