ਦਾਲਦਿਲਾਂ ਦੇ ਦਰਦਿਆ ਦੇ ਦਾਲਦਿਲਾਂ ਦੇ ਦਰਦੀਆ ਦੇ ਦੇ ਦਾਲਦਿਲਾਂ ਦੇ ਦਰਦਿਜੀ, ਦੇ ਦਾਲਦਿਲਾਂ ਦੇ ਦਰਦਿਆ ਦੇ ਦਾਲਦਿਲਾਂ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦ�
ਦੁਨੇ ਦੁਖਾਨ ਆਯਾਰੀਆਂ ਲੋਣ ਲਗੇ
ਜੋ ਲੋਬ ਲਾਏ ਲਜਤ ਵੱਸਲ ਵਾਲੇ ਓ ਹੀ ਹੀਜਰ ਦੇ ਲਾਮੁ ਮਗਾਣ ਲਗੇ
ਓ ਜੇਡੇ ਚਡ਼ਦੇ ਸੀ ਚਾਨ ਚੁਬਾਰੇਆਂ ਦੇ ਛੋਟੀ ਚਾਣ ਕੇ ਬੋਣੀਆਂ ਟੋਣ ਲਗੇ
ਓ ਨਾ ਜੈਜਬੇਆਨੁ ਦੇ ਕੇ ਲਫੁਸ ਬਨਦੀ ਆਸ ਦੀਂਦਰ ਸਰਤਾਜ ਵੀ ਗੋਣ ਲਗੇ
ਦੇਲਾਂ ਦੀ ਬਾਜੀ ਜੇਤ ਕੇ ਕਬੁਲੀ ਅਸੀ ਹਾਰ ਓ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈਨੇ
ਹਾਜਾਰਾਂ ਵੀ ਛੋਂ ਪੁਗੇਆ ਨੀ ਵਾਦਾ ਏਕ ਵਾਰ ਓ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈਨੇ
ਦੇਲਾਂ ਦੀ ਬਾਜੀ ਜੇਤ ਕੇ ਕਬੁਲੀ ਅਸੀ ਹਾਰ ਓ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈਨੇ
ਸੁਣਾਈਏ ਕਿਤਾ ਦੀਖਾਈਏ ਕਿਤਾ ਸਚੀ ਜੇ ਸੁਣੇ ਗਾਤਾ ਹੀ ਦੱਸੀਏ ਬਤਾ ਨਾ ਨਗੇ ਰਤਾ ਨਾ ਨਗੇ
ਗਮਗੀਨ ਹੋ ਯੇ ਜਾਵੇ ਖੱਸੀਏ ਮੁਹਬਤਾਂ ਦੀ ਅਸਲੋ ਲੈ ਨਾ ਗਦੀ ਸਾਰ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈਨੇ
ਵੇਟੋ ਲਾ ਗਦੀ ਕਰਤੇ ਦੀਲਾਂ ਦਾ ਹੋਡਾ ਪਾਰ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈਨੇ
ਸੇਦਕਾਂ ਦੇ ਛੇਟੇ ਦੇ ਤੇਰੀ ਜ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਮੀਨ ਤੇ ਖੋਹੀਸ਼ ਹੱਸੀਨ ਤੇ
ਪਤਾ ਨੀ ਸੀ ਏਂ ਜੇ ਸੋਕੇ ਪੈਨ ਗੇ ਯਕੀਨ ਤੇ ਦੀਲ ਮੱਸ ਕੀਨ ਤੇ
ਦੂ ਮੇਲਾਂ ਵੇ ਛੋਂ ਆਂ ਖੇਲਾਂ ਵੇ ਛੋਂ ਤਕਦੀ ਪੈ ਸਾਨੂ ਸ਼ਾਮ ਵੇ ਲੀਖਾਯਾ ਯੱਸੀ ਛਪਾਯਾ ਯੱਸੀ ਰੂਹਾਂ ਦੇ
ਤੇ ਦਾ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਵੇ ਪੁਝੇ ਨਾ ਕੇ ਤੇ ਤਕਲੇ ਖਾਣੇਆ ਵੇ ਛਕਾਰ ਤੇ ਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈ ਨੇ
ਤੇ ਰੇ ਗੇ ਸ਼ਾਰਾ ਕੁਝ ਦੇ ਤਾ ਮੈਖਿਲਾਰ ਤੇ ਰੀਆਂ ਤਾ ਗਲਾਈ ਨੇ
ਤੇ ਰੇ ਬਾਰੇ ਸਾਨੂ ਪਤਾ ਲਗਿਆ ਜਾਹਾਨ ਤੋ ਕੀਤੇ ਏਹਸਾਨ ਤੋ
ਚੈਂਗਾ ਹੁਂਦਾ ਦੱਸ ਦੇਨਦਾ ਆਪੇ ਜੁਬਾਨ ਤੋ ਵੀਸਰੇ ਇਮਾਨ ਤੋ
ਨਾ ਸੋਚੇ ਆਸੀ ਨਾ ਲੋਚੇ ਆਸੀ ਏਤਾ ਦੇਦੀ ਓਣਗੇ ਹਲਾਤ ਵੇ ਬਾਹਰਾਂ ਕੋਡਾਂ ਪੇਆਰਾਂ ਕੋਡਾਂ ਖਾਮਾਂ ਗੇ ਦਾਵੀ ਕਦੀ ਮੋਤ ਵੇ ਪਤਾ ਏ ਸਨ ਕਰਦਾ ਏ ਓ
ਦਾਈ ਖੋਵਾਰ ਤੇਰੀ ਆਤਾ ਗਲਾਈ ਨੇ ਵੇ ਟੋਲਾ ਕਦੀ ਕੀ ਤਾਈ ਨੇ ਰੁਹਾਂ ਤੋ ਪੇਆਰ ਤੇਰੀ ਆਤਾ ਗਲਾਈ ਨੇ
ਇਕ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਸਾਡਾ ਸਾਰੀ ਕਾਇ ਨਾਤ ਨੂ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਜਾਤ ਨੂ
ਅਂਬਰ ਤੇ ਤਰਤੀ ਦੀ ਸੁਚੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਨੂ ਦੀਨ ਨੂ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂ
ਕੀਤੇ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਦੇ ਜਾਨੀ ਖਾਂਦਾ ਵਖਤਾਂ ਦਾ ਪੇਯਾ ਤੁਮੀ ਜਾਣ ਦੇ
ਹੋ ਸੁਣੀ ਚਲ ਦੀਲਾਂ ਦੀ ਗਲ ਜਾਜ ਬੇਜ਼ਗਾ ਏ ਕੀਤੋ ਗਾਣ ਦੇ
ਪੁਛਾਂਗੇ ਸਰ ਤਾਜ ਨੀ ਕੀਤਾਂ ਦੇ ਨੇ ਆਸਾਰ ਓ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਗਲਾਈ ਨੇ
ਤੇ ਸੁਣ ਤੀਛੇ ਵਜ਼ਦੀ ਸੁਰੀ ਲੀ ਜਈ ਸਿਤਾਰ ਓ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਗਲਾਈ ਨੇ
ਯੇ ਜੋ ਲੋਬ ਲਾਈ ਲਗਤ ਵੱਸਲ ਵਾਡੇ ਓ ਖੀ ਹੀਚਰ ਦੇ ਲਾਮੂ ਮਗਾਣ ਲਗੇ
ਹੱਸਾਰਡੇ ਚਡੇ ਸੀਛਾਨ ਜੋਵਾਰਿਆਂ ਦੇ ਜੋਟੀ ਚਾਡ ਕੇ ਮੋਣੀਆਂ ਟੋਮ ਲਗੇ
ਓ ਨਾ ਜਾਜਬੇਆ ਨੂ ਦੇਕੇ ਨਾਫਸ ਬਂਦੀ ਯਾਰ ਸਦੀਂ ਦਰ ਸਰਤਾਜ਼ ਭੀ ਗੋਂ ਲਗੇ