ห
ากลองนับวันเวลาที่อยู่ด้วยกัน
มันก็นานใช่ไหม
มีความทรงจําดีๆเกิดขึ้นมากมาย
ที่ทําให้ยิ้มได้ทุกครั้ง
แต่เหมือนว่าเธอไม่อินกับมันเท่าไร
ฉันเป็นแค่เพื่อนเธอใช่ไหม
สุดท้ายแล้ววันเวลาที่ผ่านพ้นไป
มันก็แค่เท่านั้น
ก็รู้
ฉันรู้
ว่าวันนึงเธอจะต้องไป
แต่ไม่รู้
ฉันไม่รู้
มันก็แค่คนที่โทรพบตอนเช้ากว่าเท่าเวลาที่เธอเหงา
คอยรับฟังทุกๆเรื่องราวไม่ว่าเธออยากไปไหน ฉันก็พาไป
สิ่งเหล่านี้มันมีความหมายบ้างหรือเปล่า
หรือว่าหน้าที่เดียวคือตัวฉัน ไม่ไหวแค่แกเหงาเท่านั้น
อยากให้เธอทบทวนดูก่อน ก่อนที่จะไป ไปเริ่มต้นใหม่กับเขา
อยากให้เนิดถึงตอนที่เราอยู่ด้วยกัน
ฉันไม่ยอมไปนอนถ้าฉันไม่ไหล
ทําทุกอย่างเหมือนแฟนทั้งๆที่แพ้และก็บอกไม่ใช่
บอกฝันดีทุกเขื่อนทั่วปุ๊กตอนเติมแต่ก็ยังไม่ใกล้
ฉันมันเก่งแค่ผ่านตัวนักสือพอเจอกันคือฉันกลายเป็นไอ้ใบ
ดาวตกที่เราดูกันที่คืนนั้น
เส้นแบ่งกลางๆที่ฉันยืนลับ
เธอจะเชื่อมันว่าคําอธิษฐา
เขาให้ตอนอวัสศา
เธอเดินจงมือฉัน
ในทุกการเดินทางมันมีเส้นใช้
อยากรู้คําว่าสมหวังเป็นเช่นไร
แค่เพราะว่าเธอนั้นเห็นฉันมันติดเดิน
ตลกเธอเลยคิดว่าถูกอย่างฉันพูดเล่นไป
ฉัน66ก็พอรู้
ฉันรู้ว่าวันนึงเธอจะต้องไป
แต่ที่ไม่รู้ฉันไม่รู้
בטนะๆ000
สําหลับเธอนั้นแล้วฉันเป็นใคร
ขอนะฟังทุกๆเรื่องราว
ไม่ว่า ถ้าอยากไปไหน
ฉันก็พาไป
สิ่งเหล่านี้มันมีความหมายบ้างหรือเปล่า
หรือว่า หน้าที่เดียวคือตัวฉัน
ไม่ไหวแค่แก้งเหงาเท่านั้น
อยากให้เธอจบทวนดูก่อน
ก่อนที่จะไป
ไปร้ามตอนใหม่กับเขา
อยากให้นึกถึงตอนที่เรา
ทุกอย่างที่ฉันเคยทํา
มันมีความหมายกับเธอมั้งไหม
ถ้าหากพอมีสักเสียวหนึ่ง
ก็อยากอ่อนหวนให้เธอไม่ไป
ตอนที่แรก