நாமெல்லாம் இவிடத்தே ஸ்வர்கத்தில் தன்னே
சென்னாதி இவிடன்னும் ஆகோஷம் தன்னே
நாமெல்லாம் இவிடத்தே ஸ்வர்கத்தில் தன்னே
சென்னாதி இவிடன்னும் ஆகோஷம் தன்னே
கூட கூட்டு வரன் காத்திரிக்கும் கரலுகள்
கூட சென்னிரிக்கன் பச்சமர தனலுகள்
ஓரோ நொம்பரபும் போய் மறையும் இதில நடன்னான
பாட்டும் களிசிரியும் மதுரபும் உண்டே
கூட குசதுகளும் கலகபும் உண்டே
அகோஷம் துடரு துடரு துடரு மனசே
துடிந்தாலம் முறுகி முறுகி முறுகி வரட்டே
நாமெல்லாம் இவிடைச்சே ஸ்வர்கத்தில் தன்னே
நாமெல்லாம் இவிடச்சே, ஸவர்த்தச்சே, நந்நே
சின்னாடி, இவிடச்சு, ஆரோஷம், ரத்தே
பிணங்கியால் வீண்டும் அந்நினங்கிடும்கோழ்
பிரிஞ்சிராத ஒன்னாய் மனமித கலரங்கோழ்
மரம்மர பிரேமங்கள் புரத்தரிஞ்ஞால்
உள்ளாசமோட அல்லாவரும் ஒரிடமணன்ஞால்
இதில எந்தெல்லாம் மற்றது வந்தாலோ
இவிட ஒரோ நினும் ஒரோ ஆகோஷமோ
ஒரு நினி போல கருசிடுமாரோ
அடிரசமோடே நாம் மதிச்சு புடிய காலம்
ஆகோஷம் துடையு துடையு துடையு மனசே
பாட்டும் களிசிரியும் மதிரவும் உண்டே
கூட குசுருதுகளும் கலகவும் உண்டே
அதினின் மதினின் இதயில் ஒரு கனலாய் அலைகள் லகி லகி யாடுமீ
ஆகோஷம் துடையு துடையு துடையு மனசே
துடியும் காளம் ஊருகி ஊர்கி ஊர்கி பறைய
நாம் அம்மா cloak вот reacher's்.