Ze zit bij hem op schoot,
de zon brandt op haar rug.
Zijn vinger wijst naar haar en ze wijst een vinger terug.
Haar lippen zijn bordelrood,
haar ogen volgen jou.
Zijn vinger wijst naar haar,
maar ze heeft hem niet nodig.
Zijn vinger wijst naar haar,
maar ze heeft hem niet nodig.
Zo'n bakje aan God doet zijn ogen dicht,
het leven is in evenwicht.
Ze haat aan je altijd,
ze haat aan je altijd.
De bakkauw voelt dat dit het is,
geef je over aan het lied.
Ze haat aan je altijd,
ze haat aan je altijd.
Haar lichaam is ontbloot,
de deur zit op het slot.
Ze kleedt zich rustig aan en slaat de spiegel kapot.
Ze schroef niet toen ze schoot,
ze twijfelt om te vluchten.
Ze schreeuwt een keer hard en daarna wordt ze weer rustig.
Ga weg daar nou,
ik wil niet je verwijsten.
Zo'n bakje aan God doet zijn ogen dicht,
het leven is in evenwicht.
Ze haat aan je altijd,
ze haat aan je altijd.
De bakkauw voelt dat dit het is,
geef je over aan het lied.
Ze haat aan je altijd,
ze haat aan je altijd.
Nu is het te laat, nu is het voorbij.
Je komt er niet meer uit,
je hebt het zelf gedaan.
Had niet moeten gaan, had niet moeten denken.
Had ook kunnen zien,
zij was niet verwaard.
Wil je weg van hier,
bakmand?
Wil je weg van hier?
Sorry bakjauw God doet zijn ogen dicht,
het leven is in evenwicht.
Ze haat aan je altijd, ze haat aan je altijd.
De bakkauw voelt dat dit het is,
geef je over aan het lied.
Ze haat aan je altijd,
ze haat aan je altijd.
Nu is het te laat, nu is het voorbij.
Je komt er niet meer uit,
je hebt het zelf gedaan.
Had niet moeten gaan, had niet moeten denken.
Had ook kunnen zien, zij was niet verwaard.