Μη σε νοιάζει.
Οκ, οκ, οκ.
Οκ, οκ, οκ.
Η πίτσα θέλει να έρθει.
Όμως δεν θέλω εγώ.
Μου είπε πως είμαι μικρή.
Όμως τη τρώπα και εγώ.
Νομίζει κατάλαβε, μπάρα.
Δεν κατάλαβε ποιο το μισό.
Ελίνα, μου ρίξεις κατάρα.
Γιατί όπου μπαίνω θα μπαίνω οντό.
Αλήθεια, αλήθεια το μισό.
Δεν ξέρουν που σκέφτομαι χω.
Δεν έχουν ιδέα τι τρώω.
Δεν ξέρουν αν είναι τι τρώω.
Δεν αναγνωρίζουν το σώ.
Δεν θέλουν σαν να είναι λεπρός.
Γιατί κάνει σαν χαζός.
Στο στούντιο με κρόκς.
Σε μάτωτε έχουνε χώ.
Το τρέξ του είναι τίκα στα θλόπ.
Σταμάτα το φλόπ.
Τα παδούλια εις εζώ.
Να κάνω τα ντρόπς.
Για να τα νιώθω μας ποιος.
Βαγγέλα στο το κουσί έναν εις ποιος.
Είναι λέιμ και μιλάνε πολύ.
Βαρέθηκα να μην παίρνω μια χαζή.
Όλη της τη ζωή της ως ένα κλιπ.
Με τη δουλειά μου εμμόνικη.
Είστε δύο χρόνια, δεν είμαι γονευρική.
Χάπια.
Βλάκας.
Βλάκας.
Θέλει τι.
Τι.
Χάπια.
Χάπια.
Συνταγή.
Αχ, αχ, αχ.
Τάπα.
Τάπα, τάπα.
Αμέτωχη.
Αμέτωχη.
Πάντα.
Πάντα.
Πάντα.
Ανέγκη.
Αχ, αχ.
Βλάκας.
Βλάκας.
Θέλει τι.
Τι.
Χάπια.
Χάπια.
Συνταγή.
Αχ, αχ, αχ.
Τάπα.
Τάπα.
Αμέτωχη.
Αμέτωχη.
Αμέτωχη.
Αμέτωχη.
Ωκ, οκ, οκ.
Ωκ, οκ, οκ.
Ε, βλάκας.
Ε, βλάκας.
Ουυυυυ.
Κάει πίτπα τα αναδούνε και σ' αυτό τους πάω τάπα.
Φίλε μου, πίστεψε πως θα τραξω.
Το πλάξο είναι μάμπα.
Σιγάρω τα ρούχα μου και τα λεφτά μου είναι μαύρα.
Ο ένας δικός μου τους έχει όλους στη φάμπα.
Νομίζω πρέπει να γυρίσεις τη φάρμα.
Έχω πατήσει τόσο πολλά γκάτια.
Στο όνομά μου τώρα ανοίγει σαμπάγια.
Στο στομάχι τώρα δεν έχει χάπια.
Κάνε υπόμονη θα βγουν τα φράγκα.
Κάνε υπόμονη θα πάρουμε μάξια.
Όχι δεν θέλω να έχω καλάτια.
Θέλω κάτι ρουχαπελέτσια.
Άντε, βρε τα λεφτά.
Να σεις πολλά, γίνεις εμπίτ.
Απλά δεν έχω μαμιλά standards.
Αυτό είναι ουμ.
Στο λένε ευγενικά.
Απλά δεν έχει σκιτς.
Αυτό είναι ουμ.
Θα σου κλέψουν τα πάντα.
Δεν θα ντραπούν.
Θα σε έχουν καμπάτσα.
Δεν θα σου τα πουν.
Μου λένε το καλά με καβάλα.
Δώστε τους να δω.
Τόσοι το παίζουν ενώ είναι χάλια.
Αμπέ παμπλόμ.
Οκ.
Κάνω τι.
Κάνω χιτς.