رب دیا لکھیاں ورت گیاں نے، چھلے مندریاں پرت گیاں نے
میں بھی روں بھائیوں بھی روں بھے، ہسدا کل زمانہ باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
بیہین گنجلاں وچ نے لکھاں بیٹھی اگ جردی تے کھاں
منگی موت نہ لبھی میں نوں کیتا لکھ بہاناں باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
لٹیاں پیار دیاں جا گیراں اینج دی چلی چالے عمیراں
میری آس دی کلی تے گئی میں بھی ہو گیاں جوگی رہ گئی
لٹیاں پیار دیاں جا گیراں اینج دی چلی چالے عمیراں
میری آس دی کلی تے گئی میں بھی ہو گیاں جوگی رہ گئی
اکھیاں سامن پیار ساڈے داں لٹیاں آج خزاناں باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
پی گیا ذہر ہی جردا پیناں مشکل میرا ہو گیا جیناں
بے کے روئے کل مکلے کچھ نہ بچیا ساڈے پلے
پے گیا ذہر ہی جردا پیناں مشکل میرا ہو گیا جیناں
بے کے روئے کل مکلے کچھ نہ بچیا ساڈے پلے
دیکھے سجن درگے سانوں خجواں دا نظراناں باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
کسے نہ سنیا میری ارضاں لا کے سجن چھوڑ گئے مرزاں
لگیاں والے صداں نے روندے جامن والے کدے نہ آندے
کسے نہ میری سنیا ارضاں لا کے سجن چھوڑ گئے مرزاں
لگیاں والے صداں نے روندے جامن والے کدے نہ آندے
رتویں چھوڑاں پی لیندا پینداں تک کے بنداں کھاناں باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
سجناں دی نیتی آدھ ستاوے سکھ دا منوں سانا آوے
کسے نہ میرا درد بند آیا کدے نہ سکھاں گیراں لایا
سجناں دی نیتی آدھ ستاوے سکھ دا منوں سانا آوے
کسے نہ میرا درد بند آیا کدے نہ سکھاں گیراں لایا
سجن سانے دور گے نے پھل کے اج یاراناں باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
موسیقا
بہت پہ سانوں لو کی ہسدے سجناں بارے کچھ نہیں دسدے
کنجدہ بیکھو آئے زمانے ہر کوئی سانوں دے بے تانے
بہت پہ سانوں لو کی ہسدے سجناں بارے کچھ نہیں دسدے
کنجدہ بیکھو آئے زمانے ہر کوئی سانوں دے بے تانے
پیرے ہی جرچینج میں سردی جی میں کوئی پرواناں
باچوں سجناں دے لگدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
لکھاں وچھ وچھوڑے پہ گے رو رو تھروں پھوڑے رہ گے
عشق بیانے پہڑیاں چوٹاں کیا سچ سیاں نے لوکاں
لکھاں وچھوڑے پہ گے رو رو تھروں پھوڑے رہ گے
عشق بیانے پہڑیاں چوٹاں کیا سچ سیاں نے لوکاں
عاشق لوکی صداں نے روندے کہندا سب زماناں باچوں سجناں دے
لکھدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
موسیقی
آں مر باجھ ہے نیرا دشدا مہی دانی چہرا دشدا
موسیقی
واخھارے وچھ آمانگی میں روک لکھ جماناں باچوں
سجناں دے لکھدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
پییاں گنجلاں وچھ نے لکھاں بیٹھ اگ جردی تے کھاں مانگی
موت نہ لبھی مینوں کیتا لکھ بہاناں باچوں سجناں دے
لکھدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے
رب دیاں لکھیاں ورت گیاں نے چھلے مندریاں پرت گیاں نے
میں وی رو بھائیوں وی رو بے ہسدا کُل زماناں باچوں سجناں دے
لکھدا شہر بیگاناں باچوں سجناں دے