Jarenlang was jij mijn gapen,
als een broer hield ik van jou.
Ik zie je nog daar op de stoep staan,
je stoelt de reenen van de kou.
Zonder huis en zonder centen,
zelfs je vrouw ook die was je kwijt.
Ik zei kom zo lang hier wonen,
maar daarvan heb ik nu spijt.
Hield ik je daarom uit de goot,
was dan jouw vriendschap niet zo groot.
Hoe vaak lag jij daar in mijn bed,
zag jij nooit van je vriend aan de muur zijn trapotet.
Ging er dan echt niets door je heen,
ben jij zo hard en zo gemeen.
Maar alles is voorbij,
je nam haar weg van mij.
Het is jammer,
onze vriendschap is voorbij.
Nooit vroeg ik aan jou een stuive,
dat je mee had was gewoon.
Zelfs als jij een keer wou stappen,
gaf ik jou iets van mijn lood.
Gaf je alles, zelfs mijn kleren,
want een vriend die laat je niet staan.
Ben je alles dan vergeten,
waarom deed je mij dit dan.
Hield ik je daarom uit de goot,
was dan jouw vriendschap niet zo groot.
Hoe vaak lag jij daar in mijn bed,
zag jij nooit van je vriend aan de muur zijn trapotet.
Ging er dan echt niets door je heen,
ben je zo hard en zo gemeen.
Maar alles is voorbij,
je nam haar weg van mij.
Wat een vriend,
ja wat een vriend was jij voor mij.
Hield ik je daarom uit de goot,
was dan jouw vriendschap niet zo groot.
Hoe vaak lag jij daar in mijn bed,
zag jij nooit van je vriend aan de
muur zijn trapotet.
Ging er dan echt
niets door je heen,
ben je zo hard en zo gemeen.
Maar alles
is voorbij,
je nam haar weg van mij.