Σε είδα ξανά, ήσουν στα μαύρα ποιμένη
Πλατεία μοβίλι, τεσσερή σπαρά
Μαζί με ένα ψώνιο και δύο χαμένοι
Το γάτε σάντιτς,
θολή ματιά
Περίμενα λίγο πίσω από μια στάση
Φοβόμουν να βλέπεις, μη μ' αντιληφθείς
Αρχίσουν χλωμοί ξενυχτισμένοι
Θεέ μου είχες μια λάμψη μαγική
Σε νιώσα μέσα μου πατού,
σαν να μην πέρασαι μια μέρα
Από τον έτου χωρισμού,
σαν να μην πέρασαι μια μέρα
Σε νιώσα μέσα μου πατού,
σαν να μην πέρασαι μια μέρα
Από τον έτου χωρισμού,
σαν να μην πέρασαι μια μέρα
Σελίδα ξανά, το κρατήσεις το χέρι σφιχτά
κι όμως έμοιαζες να ψάχνεις κάτι για να πιαστείς.
Θυμήθηκα τότε που μου τύχνες ένα αστέρι
και μου λεγες φέρ' το εδώ κάτω.
Αν μπορείς, και ξέρεις εγώ,
προσπάθησα, ξέρεις,
να το φέρω κοντά, να τα κοίξεις κι εσύ,
μα τρόμαξες τόσο απ' το φως και τη σκόνη
και τρέξες γρήγορα κάπου να κρυφτείς.
Περίμενα ακόμα πίσω από τη στάση
μου φάνηκαν χρόνια, μα ήταν μια στιγμή.
Πετώ το τσιγάρο,
τελευταίο πλάνο,
θεέ μου είχες μια λάμψη μαγική.
Σε νιώσα μέσα μου παντού,
σαν να μην πέρασε μια μέρα
από τον έτου χωρισμού,
σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Σε νιώσα μέσα μου παντού,
σαν να μην πέρασε μια μέρα
από τον έτου χωρισμού.
Σε νιώσα μέσα μου παντού,
σαν να μην πέρασε μια μέρα
από τον έτου χωρισμού,
σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Σε νιώσα μέσα μου παντού,
σαν να μην πέρασε μια μέρα
κι είδα το φως του γυρισμού.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.