Μάης μήνας,
στην Αθήνα με απεργία
κι αλλεργία φαγητό στο πόδι
και τρέχουν όλοι.
Να προλάβουμε το λεωφορείο,
το μετρό,
το ραντεβού στις δύο,
το παπούτσι το καινούριο μου με κόβει.
Πούν ο ελεύθερος χρόνος που πήγες,
έφτια παραλία,
τι όμορφο είδε κι εδώ μας παράτησες σ' ένα μπελάκι.
Πού να'σαι αγάπη μου τώρα που βρήκα
χρήμα μα δεν έχω ώρα να σ' αγκαλιάσω,
να νιώσω θεά.
Με τα χαρτάκια στο ψυγείο θα αγαπιόμαστε,
θα κλαίμε,
θα γελάμε και αυτή την τόσο τέλεια τάξη δεν χαλάμε.
Πως που θα τραβήξει αυτό το αστείο θέλω επίγοντος
τσιγάρο και μπύρα μήπως και κρατήσω έτσι χαρακτήρα.
Πούν ο ελεύθερος χρόνος που πήγες,
έφτια παραλία,
τι όμορφο είδε κι εδώ μας παράτησες σ' ένα μπελάκι.
Κι εσύ που να'σαι αγάπη μου τώρα που βρήκα
χρήμα μα δεν έχω ώρα να σ' αγκαλιάσω,
να νιώσω θεά.
Πούν ο ελεύθερος χρόνος που πήγες,
έφτια παραλία,
τι όμορφο είδε κι εδώ μας παράτησες σ' ένα μπελάκι.
Κι εσύ που να'σαι αγάπη μου τώρα που βρήκα
χρήμα μα δεν έχω ώρα να σ' αγκαλιάσω,
να νιώσω θεά.
Πούν ο ελεύθερος χρόνος που πήγες,
έφτια παραλία,
τι όμορφο είδε κι εδώ μας παράτησες σ' ένα μπελάκι.