Dat ene liedje, EEN WERELD.
Als we daar de vrijheid op leggen.
We hebben vrijheid,
we hebben de wereld en we hebben brainpower.
Met zo'n scherpe teksten.
Jij begint.
Doe allemaal één vinger omhoog.
Achterin al, komaan.
Er is waar.
Komaan, zing het aan.
VRIEDA.
VRIEDA.
Er is maar VRIEDA. VRIEDA. VRIEDA.
Hij is van jou.
Wanneer het in deze geest hier bij is.
Niemand is vrij als niet iedereen vrij is.
Hoe lijp ook het beleid is en hoe pijnlijk nou het feit is.
Aan welke kant sta jij als alles straks voorbij is.
Doe maar geen brazen, we gaan er nergens heen.
Want er is maar één wereld en die hebben we te leed.
Er is ergens heen, merk je meteen.
Wees niet langer in verbondenheid dan leed.
Beter blijf voor één.
Er is een maan,
die zijn licht met de aarde deelt.
En de wind die je wangen streelt.
Waar houden we ons zo verbonden?
Ik zie jullie zitten daar, je zucht.
Maar je ademt dezelfde lucht.
En nou die vingers boven je hoofd, allemaal.
In drie, twee, één.
Er is maar één.
één.
VRIEDA.
één.
VRIEDA.
één.
Dus hou je
ogen open.
één.
één.
één.
één.
Als ik zeg één, zegt iedereen weer één.
Als ik zeg één, zegt iedereen weer één.
Er is maar één wereld.
Er is maar één wereld.
Er is maar één wereld.
En die hebben we te leed.
Er is maar één.
Er is maar één.
Er is maar één.
Er is maar één.
Er is maar één.
Dus jij en ik,
mag jullie applaus voor Brainpower!
Ik hou van jullie, dankjewel!
Ik vlieg een leven,
grote vlieg dus door mijn leven.
Ondanks de kou,
het is nerf.
Zij aan mij hun vleugels kunnen geven.
Ik zweef door de dag.
Ik zweef door de dag.
Ik kom los van de grond.
Dankzij jou.
Oké, knip eens met je vingers.
Kom maar.
Mooi.
Luister goed.
De dag is nog maar net begonnen.
Of ik droom je in mijn bed.
Ik zie de schaduw van je vormen op de muur.
Ik weet wel dat het is verzonnen.
Maar het lijkt zo levensrecht.
Door de vlammen, fanen, niet de doven vuur.
Maar, maar wat ik ook doe.
Ik voel je bij me.
Kom maar.
En dat gaat nooit voorbij.
maar, zing maar, zing maar.
Want een vliegend leven,
grote vlieg dus door mijn leven.
Mooi!
Maar ondanks de kou, het is nerf.
Zij aan mij hun vleugels kunnen geven.
Ik zweef door de dag.
Ik kom los van de grond.
Dankzij jou.
Want ik word wakker van jouw handen.
Al kan lig ik hier alleen.
Ik vlieg langzaam naar het leer.
Want ik stijg op om niet te landen.
Met je armen om me heen.
En naar jullie, zo hard je kan.
In 3, 2, 1.
Want een vliegend leven,
grote vlieg dus door mijn leven.
Heel hard ondanks de kou.
Ondanks de kou.
Het is nerf.
Zij aan mij hun vleugels kunnen geven.
Ik zweef.
Ik zweef door de dag.
Ik kom los van de grond.
Dankzij jou.
Deze kennen we ook nog wel.
Lang geleden.
Speciaal voor deze mensen hier.
Daar gaan we.
Ik word weer even wakker van het ochtendleer.
En zie je negatief van jouw gezicht.
De afgelopen nacht heeft heel wat aan gericht.
Omdat mijn ogen,
die gaan niet dicht.
Al alles wat je deed, dat herbeleef ik weer.
Geur en kleur, want ik verlang naar meer.
En als ik aan je denk,
dan doet mijn hart zo zeer.
En gaat het een keer.
Als een keus op mijn mond verraad.
Dat jij mijn bed verlaat.
Leent de schreeuw in mijn hart.
Omdat ik het zo haat.
Zeg in hemelstaan dat dit geen einde is.
Lieve mensen in Ahoy.
Doe je handen eens boven jou.
Doe je handen boven jou.
We gaan links beginnen.
is fantastisch.
Bovenin ook.
Als
je zo naar boven kijkt,
word je gewoon bijna misselijk.
Maar nu wordt het lastig.
Waarschijnlijk gaan de vrouwen goed en de mannen verkeerd.
Als een keus op mijn mond verraad.
Dat jij mijn bed verlaat.
Leent de schreeuw in mijn hart.
Omdat ik het zo haat.
Zeg in hemelstaan dat dit geen einde is.
Zegen,
beter wijzen in.
Ook wat tegen ik.
Woont ik weer als mijn hart.
Maar wil ik even meer.
Veel te snel, veel te veel voor mijn tekenen.