Skacze na kolejną falę.
Jakoś w krew mi to weszło,
sam nie wiem skąd.
Niech spuszczą psy na polowanie.
Może być wszystko jedno,
niech dadzą głos.
Nie złapią mnie, niewidzialny się stałem.
Zgubili trop, ślady dla nich za małe.
Nie wiedzą skąd nadejdzie kolejny cios.
Nie ma sensu się podpalać, stoi czerni biel.
Mali ludzie z wielkich miejsc.
Na złość im się nie dam nabrać,
zimno mam dziś krew.
Pozostaje tylko śmiech.
Do ostatniego tchu już to nieraz przerabiałem.
I łowałem się jak drewno na cudzy stos.
Lodz się zajął bałaganem.
Trochę w oczy mnie zapiekło.
Teraz słowa płyną po mnie, płyną po mnie.
Nie ma sensu się podpalać, stoi czerni biel.
Mali ludzie z wielkich miejsc.
Na złość im się nie dam nabrać,
zimno mam dziś krew.
Pozostaje tylko śmiech.
Do ostatniego tchu,
do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.
Do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.
Do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.
Do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.
Nie ma sensu się podpalać, stoi czerni biel.
Mali ludzie z wielkich miejsc.
Na złość im się nie dam nabrać,
zimno mam dziś krew.
Pozostaje tylko śmiech.
Do ostatniego tchu,
do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.
Do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.
Do ostatniego tchu,
potoki słów leniwie płyną po mnie.