Шазып жүрме, саған күнде,
Жүрегін мені сатып жүрме.
Көңілің өзге бір үлді жанымын атып жүрме.
Сұрынды айтын, маған айт күнде күнге.
Тұрмын жамбыр астыңда, тамшос баңа себелеп,
Екі мүсер астыңда бәрі болды керемет.
Кетіп қалдың айын алып, ал мен қалдың негеде,
негеде.
Сен ойлауды қойамын мен жаным біргіні,
Сағын ары екен соңында үйтшік үмкімді.
Жазып тұрма қиын алдым деп,
маған бүртін өмілдер.
Қиын алсан да маған енді сен қабарлас ба?
Бөмірден телефоннан мені үшкеріп таста,
Сағын сұңдай естерік қоб солдыр бене таспа біздер.
Есімдері сақтауылы сен туратын неген жай,
Сол жаққа бір қат барды, неге жүрсім қоқ май?
Сен сарынды сақта қын, сақта елім мен қалай,
Атырамай ақтамды мен өсімді қойламай.
Бұл епіз,
бас алып кеттік еңет күз,
Бірақ мен сені жүрігімді егер қыз,
Сүйдім себепсіз.
Сен ойлы қойамын мен жаным біргінім,
Сағын ады екен соңында үйтшікім кімді?
Жазып тұрма қиын алдым деп,
Маған бүрдің өмірдейш.
Қиын алсан да маған емді, Сен қабарласпа,
Өмірден телефоннан мен өшіріп таста,
Сағызымдай істелік болсал бір бейне таспа біздейш.
Қиын алсан да маған емді, Сен қабарласпа,
Өмірден телефоннан мен өшіріп таста,
Қазымдай істелік болсал бір бейне таспа біздейш.