*
Καλοκαίρι που μόλις άρχισε
Κι αύριο τελειώνει
Όλα περνάνε
Σαν χρώμες χειλάνε
Σαν σπίθα εμφανίζονται
Φωτοβόλιδα που λίγο κρατά
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ καμία
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ κανέναν
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ καμία
Κουπλέ αρχίζω αφού ψηλά τελειώνω
Σαν να έχω πειρετό το καλοκαίρι ξενερώνω
Σε τρεις ώρες ξυπνάω για δουλειά
Σπάζομαι που δεν μπορώ να έχω άλλο χρόνο
Όλοι φίλοι και αδέρφια μας τουρώνω
Όλοι βιάζονται και φεύγουνε στον πόνο
Χειρότερος εγώ το δηλώνω
Παλεύω με τα σπίρτα τόσες μέρες μια φωτιά ζητήσα μόνο
Αν δεν αξίζω σεβασμό να με φτύσουνε
Αν μ' άνοιξα την πόρτα να την κλείσουνε
Ένα γεια που θα πούνε τους κοστίζουμε
Με το ζόρι χαιρετά ποτέ μην χαιρετήσουνε
Πλησιάζουν να μιλήσουνε
Να μάθουνε τα νέα μας να πάνε να μουρμουρίσουνε
Νομίζουν πως τα ξέρουν όλα
Δεν την έχω φίλη στο φουμπού αυτή που θέλω χρόνια
Αρκετά ωρίμους πλέον για την πάρτι μου
Δεν θα έχει άκυρο στο πάρτι μου
Αποφάσισα να αφήσω το μωράκι μου
Αφού χιλιόμετρα απέχει από την ανάγκη μου
Να τα γαμώ όλα τη μάνα είπα στον ενικό
Αφού μόνος είμαι και αυτό το βράδυ μου
Είπα να φτύσω την καρδιά μου στο κομμάτι μου
Να κάνω την αγάπη μου κομμάτι μου
Και βρω μάι χρόνια η κολόνια
Κάγκουρες και ψώνια, rappers
Απ' τα λόνια στα σαλόνια
Φίτητες ακόμα, tapers
Προβατήλα και σάπια μόδα
Δεν γυρνάει και κολλήσει πια η γάμη μεν η ρόδα
Ντυμένες όλες σαν τσόντα
Το διαμάντι μας στα πετσάρια αφού δεν έχουνε τα φόντα
Όλα γερνάνε
Σαν παφογερνάνε
Το ραπ είναι business
Είτε stage είτε club και στα δυο παίζουν λεφτά
Με χαρά σου μιλάνε
Με χαρά χαιρετάμε
Κι ας αρέσει το ραπ κάποιου
Δεν σε απορτάρουν, μην τους φας τη δουλειά
Όλα περνάνε
Σαν χρόνους κυλάνε
Σαν σπίθα εφανίζονται φωτοβόλοι
Δαμπούλοι, μοκράτα
Σαν πόλα που περνάγεις αρρώνεις
Να πάρει το χιόνι
Καλοκαίρι που μόλις άρχισε
Κι αύριο τελειώνει
Όλα περνάνε
Όλα περνάνε
Σαν χρόνους κυλάνε
Φωτοβόλοι, δαμπούλοι, μοκράτα
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ καμία
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ κανέναν
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ καμία
Οι παράμετροι είναι ίδιοι
Τα βάδες, τσουλιά, στο ίδιο παιχνίδι
Το ρουφιάνο, πάτατο
Σε βάζω και μην έφιασε καρκίνο, φέρνει θάνατο
Όσο γύρα παίρνει φλόγα, ομολόγα
Εκεί φαίνεται ο μάγκας, μέσα στην πόρα παίζουν κλίκες
Πρόσεξε τη ζαριά με τους δυναμίτες
Σκοτώνονται πολλοί μέσα στον χρόνο
Είναι μέσα στη ρουλέτα, μήπως έχει δολοφόνο
Κι όσο χώνω, περνάνε ημέρες με χαρές και πόνο
Στο φίλο στέκομαι, τον μπούστησω, παιδώνω
Δεν φτάνει να γνωρίσεις τον άλλον από ένα πρόμο
Μήπως ψάχνω λάθος τρόπο να ξεφύγω
Παράμελο οικογένεια για να βρω ένα φίλο
Εγώ ως μου με θέλω τάτοι λίγο λάθος
Καμιά φορά με χάνομαι στο πάθος
Κάθε γουλιά ξατμίζεται, άρα δεν φτάνει από γουλιές
Κάποιος να στηρίζεται
Όχι τα που είσαι ρε, μα μόνο οι πράγκες σου γεμίζουν το ποτήρι
Έτσι σβήνει το καμίνι
Ιδέα καθημερινή χωρίς ποιότητα
Επίπεδο μηδέν στη ρότητα
Θέλουν να γίνουν όπως τη στιβή στα πρότυπα
Μα δεν μυρίστηκαν πως το κουτί δείχνει τα στιγμιότυπα
Είμαι σκατά για μια κοπέλα
Τα σου που γαμνιέται με θυμάται τη Δευτέρα
Είμαι σκατά για ένα φίλο
Που τα βράδια στα εζεία και όλα καλά τη μέρα
Είμαι σκατά για το κράτος και για την κρίση
Για τον Έλληνα που δεν θα έχει να ζήσει
Διαχωρίζω την κοπέλα με την κόμενα
Γι' αυτό και σε καριόλες δεν χρωστάω καλογαμίση
Βλέπω ο κόσμος με έχει αγαπήσει
Λέξη, πάνσα αγάπη που έχω ξεστομίσει
Ξυπνά αστέρι που λάβει όσο ποτέ
Και το βράδυ φοβισμένος με κοιτάω να με σβήσει
Θα θέλα χρόνο όχι γκαφρά
Ο χρόνος είναι χρήμα γι' αυτό χρόνος μετρά
Έχασα φίλο που κοστίζει ακριβά
Είπε πως μας τρώει χρόνο και μας πέταξε λεφτά
Όλα περνάνε
Σαν παφογυρνάνε
Τώρα που είναι business
Είτε stage είτε club και θα διέφερζουν λεφτά
Με χαρά σου μιλάνε
Με χαρά χαιρετάμε
Με χαρά χαιρετάμε
Κι αν σ' αρέσει το rap κάποιου δεν σε απορτάρουν
Με τους φας την δουλειά
Με τους φας την δουλειά
Με τους φας την δουλειά
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ καμία
Με τους φας την δουλειά
Δεν εμπιστεύομαι ποτέ κανένα
Με τους φας την δουλειά
Δεν εμπιστεύεσαι ποτέ κανένα
Με σου φάνε την δουλειά
*