Την ανεξήγητη γραφή να λύσω ο πόλεμος
που σου χαράξαν πειρατές Κινέζοι στις λαγώνες
γυμνοί με ξύλινους φαλούς τριγύρω απ' το λαιμό
μας πρόχναν προς τη θάλασσα με τόξα υπαταγωνιές
κόκαλο ρίξε στο σκυλί το μαύρο που αληχτά
και στείλε τη φιγούρα μας στον πειρατή ρεγάλο
δες μου που βρέθηκε η στεριά στου Πέλαου τα νύχτα
και το δέντρι με το πουλί που κρόζει το μεγάλο
για το αστρό της Ανατολής κινήσαμε μικροί
πουλί πουλάκι στεριανό θάλασσα δεν σου πρέπει
κι εσέ που σε φυτέψαμε παιδί στο κονατρί
με γράμμα συμβουλευτικό της μάνας σου στη τσέπη
του ναυτίδοστου στη στεριά κρεβάτι και να πιει
όλο τον κόσμο γύρισες μα τίποτα δεν είδες
μες στο μετάξι κρύβονταν της ίδιας η σκορπή
και φέρνα γέρας της νοτιάς την πλώρη άμμο κι ακρίδες
σημάδι μαύρο απόμεινε κι ας έσπασε ο χαλκάς
στην αγορά τα λιτζεριού δε μένει να σε σύρω
κι επί δείξω μικρός θεός μια νύχτα των Ινκάς
στο Αιγαίου τα γαλανά νερά δυο μίλια όξω απ' τη Σκυρό
μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά
σκιάζεσαι μήπως το γυαλό τα φώτα σε προδίνουν
μα πρήμα φλόρα μόνο εσύ πατάς το χαστικά
κρατώντας στα χεράκια σου το λυχνό του Αλαδίνου
Μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά
σκιάζεσαι μήπως το γυαλό τα φώτα σε προδίνουν
μα πρήμα φλόρα μόνο εσύ πατάς το χαστικά
κρατώντας στα χεράκια σου το λυχνό του Αλαδίνου
σκιάζεσαι μήπως το γυαλό τα φώτα σε προδίνουν
μα πρήμα φλόρα μόνο εσύ πατάς το χαστικά
κρατώντας στα χεράκια σου το λυχνό του Αλαδίνου
Το ίδιο ζεστό χειροκρότημα στον κύριο Γιώργο Κεκλιβάνο Βλού
Τη Χάρα