มีคําบางคําที่เก็บเงียบงัน
Mee kum bahng kum tee gep ngiap ngun
There are some things I’ve kept silent about

คอยเฝ้ารอวันที่ควรบอกคํานั้น
Koy fao ror wun tee kuan bauk kum nun
Waiting for the day that I should say them

ให้เธอได้รับฟัง
Hai tur dai rup fung
For you to hear

ยังพยายาม ยังทําทุกทาง ผ่านมาแสนนาน
Yung payayahm yung tum took tahng pahn mah saen nahn
I still try, I still do everything, for so long

เพื่อจะสื่อไปหา ให้เธอได้รู้สึก
Peua ja seu bpai hah hai tur dai roo seuk
To communicate it for you to feel it

แต่ยิ่งทําเท่าไร กลับเหมือนว่าเธอไม่สน
Dtae ying tum tao rai glup meuan wah tur mai son
But however more I do, it ends up like you don’t care

ยิ่งทําแค่ไหน ยิ่งเกิดคําถามในใจ
Ying tum kae nai ying gert kum tahm nai jai
However more I do, the more questions arise in my heart

เป็นความเงียบที่ดังข้างใน
Bpen kwahm ngiap tee dung kahng nai
It’s the loudest silence inside

เธอเคยรู้สึกไหม ได้ยินบ้างไหม
Tur koey roo seuk mai dai yin bahng mai
Do you ever feel it? Can you hear it?

เสียงข้างในที่ดัง ตะโกนฉันรักเธอ
Siang kahng nai tee dung dtagohn chun ruk tur
The loud voice inside shouting that I love you

เก็บเอาไว้ข้างในเรื่อยมาตลอด
Gep ao wai kahng nai reuay mah dtalaut
I’ve always kept it inside

รู้สึกไหม ได้ยินบ้างไหม
Roo seuk mai dai yin bahng mai
Do you feel it? Can you hear it?

รักที่ฉันนั้นยังไม่เคยได้พูดไป
Ruk tee chun nun yung mai koey dai poot bpai
The love that I still have never spoken

เก็บเอาไว้ข้างในหัวใจตลอดมา
Gep ao wai kahng nai hua jai dtalaut mah
I’ve always kept it inside my heart

เป็นความเงียบที่ดังที่สุดในใจฉัน
Bpen kwahm ngiap tee dung tee soot nai jai chun
It’s the loudest silence in my heart

เป็นความเงียบที่ดังที่สุดในใจฉัน
Bpen kwahm ngiap tee dung tee soot nai jai chun
It’s the loudest silence in my heart

ควรทํายังไง ต้องนานเท่าไร
Kuan tum yun gngai dtaung nahn tao rai
What should I do? How long must it take

เธอจะเข้าใจว่าทุกสิ่งที่ฉันทุ่มเทเพราะรักเธอ
Tur ja kao jai wah took sing tee chun toom tayu pror ruk tur
For you to understand that everything I’ve devoted to you was because