Είδα έναν κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου,
είδα να γίνεται για ποιή γειτονιά μου,
για το καλό μου.
Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα,
σε φορτηγό
τα όνειρά μου φορτωμένα,
για το καλό μου.
Είδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο,
είδα τα χέρια μου πρισμένα απ' το ξύλο,
είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε,
με καλοσύνη και στοργή
να με χτυπάνε.
Για το καλό μου,
για το καλό μου,
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου,
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου.
Και είμαι στο θάλαμο εννιά,
για το καλό μου,
στην ηρεμία,
για να βρω
τον εαυτό μου.
Να κόβουν την πουκιά για την πουκιά μου,
ρούχα να φτιάχνουν απ' τα ρούχα τα παλιά μου,
για το καλό μου.
Είδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα,
είδα το γερό μου να φεύγει για τα ξένα,
για το καλό μου.
Είδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα,
είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα,
είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα,
για να γλιτώσω το κελί,
να πω το πήμα.
Για το καλό μου,
για το καλό μου,
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου,
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου.
Και είμαι στο θάλαμο εννιά,
για το καλό μου,
στην ηρεμία,
μήπως βρω
τον εαυτό μου.
Για το καλό μου,
για το καλό μου,
έχει μου διάσει το κορμί και το μυαλό μου,
ενέσεις, χάπια, ηλεκτροσοκ, για το καλό μου.
Σήμερα πήρανε νεκρό το δίπλανό μου,
ενώ παλεύω
για να βρω
τον εαυτό μου.
Και έχω κρυμμένο
το σουγιά για το καλό μου.