Εκεί που ζούμε,
εκεί που μένουμε,
εκεί που κατοικούμε,
εκεί που μένουμε,
και περιμένουμε κάτι να αλλάξει,
κάτι απρόσμενο να ρθει να μας ξαφνιάζει,
κάτι απρόσμενο σαν άλμα στο κέντρο.
Μας έχω δίπλα μου
και δεν φοβάμαι
και προσπαθούμε,
από που ήρθαμε και που τραβάμε να θυμηθούμε.
Εκεί που ζω, εκεί που ζεις, εκεί που ζούμε.
Εκεί που ζούμε,
εκεί που τρέχουμε και πάντοτε αργούμε.
Εκεί που τρέχουμε,
όσο αντέχουμε.
Σ' αυτή την πόλη,
σ' αυτή την άγνωστη, την πιο δική μας πόλη.
Σ' αυτή την άγνωστη,
εμείς οι άγνωστοι.
Μας έχω δίπλα μου και δεν φοβάμαι και προσπαθούμε,
από που ήρθαμε
και που τραβάμε να θυμηθούμε.
Εκεί που ζω, εκεί που ζεις, εκεί που ζούμε.
Εκεί που ζω, εκεί που ζεις, εκεί που ζούμε.
Χίλιες φορές θα πέσουμε
και χίλιες θα σωθούμε.
Ξανά μαζί θα παίξουμε,
ξανά θα τσακωθούμε.
Χίλιες φορές θα χάσουμε
και χίλιες θα χαθούμε.
Και όλα θα τα ξεχάσουμε,
όταν ξαναβρεθούμε.
Εκεί που ζω, εκεί που ζεις, εκεί που ζούμε.
Και προσπαθώ, και προσπαθείς, και προσπαθούμε.
Να μην χαθώ, να μην χαθείς, να μην χαθούμε.
Εκεί που ζω, εκεί που ζεις, εκεί που ζούμε.