Plantagen over het water,
containers in de haven,
te ontploffen,
granaten in uw straten,
kunt inlaten.
Ge gauw kijken,
ruimtehoerist,
entertainment nodig,
gedoe goed mee,
wat er ligt,
bloedroei laaien,
kokkai.
Neem maar even eruit na,
8 uur 30,
dik iets maar verpas.
Gad mochtansplanen,
nie gedacht mogen ligt,
per totaal in de sofa.
Ge voelt u weer klaar doen,
kijken naar huis hoeva.
Beginnen aan die flauwkes te doen ga.
Niks bericht,
vertelt niks nieuws,
gezapt,
weg van de narco-stad.
Ge voelt u een opgelapvrak,
voelt u een zwakke link met gedag.
Ge vindt het zelf onbangbaar gedrag,
cocktail van een burn-out.
Ge heet niet te klagen toch,
ge zet dan proberen toch.
Ge smoert niet,
drink niet in de casino,
gestom met plezier onder slalpoort.
Een minares hoeft hij niet,
waar altijd iemand het uit in er ging.
Ge moet als chief denken bij een stevendrieb,
en geet al gezegd,
ja,
wat moet u zijn.
Soms voelt het aan als fabriek toch,
gezeten raakt schuilsteen.
Waarom zouden blijven afzien, maat?
Bel maar voor een kokkai.
Party,
tragedie, tunnelijn,
waar is die?
Lijstbuntjes,
beschadigd,
miskeerd,
minderjarig,
dealers,
clandesie, kalemaat, is er paniek?
En hoe dan?
Brandbrief, van alles, enkel kokkai.
Ge hebt die economie in de gaten,
van op de straten tot onder de lakens.
Alle bevolkingslagen,
ik kom bij uw vriend,
uw vrouw en uw vader.
Leverancier zonder limiet, zeven op zeven, sosa.
Lunchmeeting of afterparty, ik zie u na de yoga.
Een zakje wit goud,
energie,
en laat me komen die shift.
Of werkende conditie,
zweten uw kleren naar de wasmachine.
Inspanning?
Ja. Interontspanning?
Ja.
Intje vé dé illusie?
40, voelt zich.
Lugachtig,
vaste klant of nieuw gezicht?
Doe dat eerders parodisch.
Ge vraagt vénè vriend,
het is oor,
zing,
zwaag,
ik weet van niks.
Het ding met leven is,
ge het er maar in,
dan moet een beetje geneten,
vriend.
Ge het mijn nummer of niet?
Bel maar voor een kokkai.