Νυχτέροι πύρες και βροχή
Τόγια μου σκεμμένα,
της αγκαλιάς η ερημιά
του τίποτα ο τρόμος,
με τρύπια λεξίπτωτα
και σκουριασμένα τρένα,
Αμέρικα κομμωτίνη ένα τσιγάρο δρόμος
Κι ύστερα στο δωμάτιο βρίζεις και καταργέσαι
Για ένα χαμένο πέναλτι,
για δυο ματάκια γκρίζα
Ποια νύκη να σου χάριζα,
να ειδώ να ευχαριστιέσαι
Ποια να ανοιξει να σου φέρνα,
να βγάλει αγάπη ρίζα
Με μια καμήλα στους δελφούς,
όποιος κοιτάει τους ουρανούς
Μονάχος ταξιδεύει,
με μια καμήλα στους δελφούς
Κι ό,τι μας κάνει αδελφούς, αυτό θα μας παιδεύει
Ο
ένας ονειρεύεται,
κορίτσια που γελάνε
Ο δεύτερος λαχταρίσε,
της κύρκης τη ματιά
Κι ο τρίτος ο μικρότερος, ποτάμια που κυλάνε
Μαύρο κρασί, μαύρο νερό,
που φέρνει λυσμονιά
Οι φίλοι μου σαλπάρανε,
χωρίς να χαιρετήσουν
Της εφηβείας μαυαγή,
στην άδεια πολιτεία
Τα όνειρα ξυπνήσανε, και δε θα μας ρωτήσουν
Τώρα γυρεύουν πληρωμοί,
και ψάχνουν πελατεία
Με μια καμήλα στους δελφούς,
όποιος κοιτάει τους ουρανούς
Μονάχος ταξιδεύει,
με μια καμήλα στους δελφούς
Κι ό,τι μας κάνει αδελφούς, αυτό θα μας παιδεύει
Αυτό θα μας παιδεύει
Τα όνειρα ξυπνήσανε,
και δε θα μας ρωτήσουν
Τώρα γυρεύουν πληρωμοί, και ψάχνουν πελατεία