Nie opuszczaj mnie,
każda moja łza
Szepcze,
że co złe się zapomnieć da
Zapomnijmy ten utracony czas
Co oddalał nas, co zabijał nas
I pytania złe
i natrętne tak
Jak,
dlaczego, jak
Zapomnijmy je
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Ja
deszczowym dniem Ci przyniosę z ziem
Gdzie nie pada deszcz,
pereł deszczu sznur
Jeśli umrę z chmur spłynie do Twych rąk
Światła złoty krąg
I to będę ja w świecie ziemskich spraw
Miłowanie Twe będzie pierwszym spraw Królem staniesz się
A królową ja
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Ja
wymyślę Ci słowa,
których sens pojmiesz tylko Ty Z nich ułożę baśń,
jak się serca dwa pokochały
Na przekór ludziom złym
Z nich ułożę baśń
o królewnie, co Zmarła z żalu,
bo
nie poznała Cię
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Przecież zdarza się,
że największy żar Ciska wulkan,
co niby dawno zmarł
Pól spalonych skraj więcej zrodzi z burz
Niż zielony maj w czas wiosennych burz
Gdy księżyca cierń lśni na nieba tle
I z czerwienią czernie chcą rozstać się
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
Już nie będzie łez,
już nie będzie słów Dobrze jest,
jak jest,
tylko taki kąt Mały kąt mi wskaż
Gdzie twój słychać śmiech,
widać twoją twarz
Chcę,
gdy słońca krąg wzejdzie,
być co dnia
Cieniem
twoich rąk,
cieniem twojego psa
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie