Θα κάτευας απ' το ταβάνι σου τα στέργια
κι όλο τον κόσμο σου θα αφήσω χτυπημένο.
Ξέρω στα λόγια μου ακονίζονται μαχαίρια
νιώθω να σφίγγουν τη ζωή μου κρύα χέρια
και με το θάρρος μου απ' τα γόνατα κομμένο.
και με το θάρρος μου απ' τα γόνατα κομμένο.
Όμως απόψε πρέπει να τα καταφέρω δεν έχω δύναμη τα πόδια μου να πάρω
μακάρι να ήταν κάπως αλλιώς δεν ξέρω
μακάρι να ήταν και πάλι να σε θέλω
και να σου πω σήκω μαζί μου θα σε πάρω
και να σου πω...
Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω φτάνω
στην πόρτα και σύγκυζω τη ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τράβανε πίσω
να μ' αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου
Βγαίνω στον δρόμο και σκουπίζω τα αίματά σου
κι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω
να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ' τα όνειρά σου
να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου
πόσες βλακίες είπα για να ξεμπερδέψω
πόσες βλακίες είπα για να ξεμπερδέψω
Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω φτάνω
στην πόρτα και σύγκυζω τη ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τράβανε πίσω
να μ' αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου
Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω φτάνω
στην πόρτα και σύγκυζω τη ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τράβανε πίσω
να μ' αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου
σαν βυθισμένες άκυρες επάνω στο κορμί μου