Het is niet heel groot,
maar ik heb niet meer nodig dan dit
plek die ik ken.
Hier laat ik op,
mijn plaats om te rusten,
ja hier kan ik zijn wie ik ben.
Oh wat is het fijn om weer thuis te zijn,
nog veel mooier dan de mooiste reis.
Voel het gelijk,
de geborgenheid,
nergens zo veilig als in mijn eigen kleine stukje paradijs.
Wat is ze groot,
haar bergen en dalen,
haar land,
oceanen,
de lucht.
Ik kijk om me heen,
ik haal heel diep adem en toch wil ik steeds weer terug.
Oh wat is het fijn om weer thuis te zijn,
nog veel mooier dan de mooiste reis.
Ik voel het gelijk, de herkenbaarheid,
nergens zo gelukkig als in mijn eigen kleine stukje paradijs.
Elke keer wanneer ik wegga,
kijk ik even achterom en sta ik stil bij wat er schuil gaat,
achter het raam bij het balkon.
Alles dat mijn hart zo lief is,
waar het allemaal om draait,
dat mij het beste zal omschrijven als al het andere overwaait.
Het gevoel dat ik hier thuis hoor,
ik neem het altijd met me mee,
door wat me opwacht als ik terugkeer ben ik nergens echt alleen.
Kijk in de velden en de wegen,
de route met mijn ogen dicht,
ik weet dat het niet ver meer is.
Wat het belangrijkste is,
heb ik het meest gemist.
De geur van je haren,
de kleur van je ogen,
die stralende lach die me steeds weer bedovert.
De deur die zwaait open, daar sta je.
Ik weet ik ben thuis,
ik ben thuis.
Oh wat is het fijn,
weer bij jou te zijn,
ben nergens zo gelukkig als in mijn eigen kleine stukje paradijs.
Oh wat is het fijn, om weer thuis te zijn.