Ναι, ναι, είναι ο Χέιτς, το παιδί φάντασμα
Το νιώθεις τώρα, πάνω απ' τα τείχη της γαμημένης
Πάνω απ' τα τείχη της γαμημένης Ακρόπολης
Δεν είσαι σαν τον φάντασμα, δεν το έχεις τον ανθρώπα της
Μου χτίσα, γαμώ όλο το στήπα μου χτίσα
Το βράδυ καταπίνει, το πρωί το παίζει δούκισσα
Τα αδέρφια μου γουστάρουν τους χειμώνες
Φοράντζαντες, φούτερ, κουκούλες, κλέβουνε περίπτερα
Είναι ρε μάλλια με μυαλά μικρών παιδιών
Δεν έχουν εξοχικά, ούτε το παπά στα μίσκολα
Το στήλο μου λάβει σαν χρυσό απόψε
Χώνω διαμαντιά που δεν ακουμπάω, βλάκαζ' με την πόρσε
Μείναμε μόνοι μας, μια οικογένεια
Δεν έχαμε ρουφιάνους και πουτάνες, πάρε δώσε γαμισέτα
Ίδια ψυχή από όταν ήμουν δέκα
Από τότε που δεν με ήξερε κανένας σας
Όταν σε ξέρει ο κόσμος γράφει σπεριόρισμένα
Μα ήθελα να δείτε κι εσείς οι έχουμε μέσα μας
Γιος της Λίλιθ, θα με δω στο τέλος της παράστασης
Μόλις κλείσουν τα φώτα και αυγάσει
Θα μείνω να παίξω ότι δεν είδα ποτέ τα μάτια της
Το αξίζει μόνο εκείνη να με πλάει της
Ορα να χαθώ στον ορίζοντα
Δεν είναι σα τις άλλες μέρες σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Είναι μια φωνή για όλους ή μια φωνή για το τίποτα
Ορα να χαθώ στον ορίζοντα
Δεν είναι σα τις άλλες μέρες σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Είναι μια φωνή για όλους ή μια φωνή για το τίποτα
Γράφω καιτρίζουνε σπίτια
Το σπίτι με το πάρκο δίπλα-δίπλα
Δεν ξέχασα το πάρκο και τις νύχτες που μέσα σ' αυτό τα ήπια
Δεν ξέχασα τα λάνια που μου δώσανε τη σπίθα
Έπεσα τόσο κάτω που η θλίψη φώτιζε
Νύχτες που κανένας πως νιώθω δεν με ρώτησε
Βγήκα με ένα μαχαίρι και η μάνα μου απόρρισε
Της έκλεισα το μάτι και της είπα
Μην αγχώνεσαι
Πόσα δεν ξέρεις για μας
Και πόσα δεν θα μάθεις
Φίλε δεν μας ακουμπάς
Είμαστε αυτοί που μείναμε μέχρι το τέλος
Εσύ πως αρέσαι πρώτος της χρονιάς
Τώρα δεν μιλάς
Ο πιο πατλάς
Σας έχω όλους άνετα
Μα αφού το ξέρετε δεν θα ασχοληθώ καν
Η ζήλια σου σε έχει δικάσει
Η θυλιά σου σε χαιρόντευτε
Τόσο που δεν σ' αλλάζει
Τι να πεις για τον πεφάν
Μόλις με δουν να πέφτω θα είναι ευχή για να ανεβούνε
Τα αστέρια κι ουρανός τους μια μέρα θα γαμηθούνε
Θα είμαστε πάνω για χρόνια
Πρέπει να το καταπιούνε
Για όσο ζούμε
Πρέπει να το καταπιούνε
Ώρα να χαδω στον ορίζοντα
Δεν είναι σαν τις άλλες μέρες, σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Μια φωνή για όλους και μια φωνή για το τίποτα
Ώρα να χαδω στον ορίζοντα
Δεν είναι σαν τις άλλες μέρες, σήμερα
Είπαμε πως θα γράφουμε μέχρι να το τελειώσουμε
Μια φωνή για όλους και μια φωνή για το τίποτά
Υπότιτλοι AUTHORWAVE