Trzeba mi wielkiej wody,
tej dobrej i tej złej
Na wszystkie moje pogody,
niepogody duszy mej
Trzeba mi wielkiej drągi wśród wiecznie młodych bzów
Na wszystkie moje złe bogi, niebogi z moich snów
Oceanów mrokliwych
i strumieni życzliwych
Czarnych głębi niepewnych i opowieści żewnych
Drogi biało-srebrzystej,
truszki nieuroczystej
Piachów siebie niepewnych i ptasich rozmów śpiewnych
I tylko taką mi ścieżką poprowadź,
gdzie śmieją się śmiechy w ciemności I gdzie muzyka gra,
muzyka gra
Nie daj mi,
Boże,
proś Boże,
skosztować tak zwanej w życiowej mądrości Dopóki życie trwa,
póki życie trwa
Trzeba mi wielkiej wody,
tej dobrej i tej złej
Na wszystkie moje pogody,
niepogody duszy mej
Trzeba mi wielkiej psoty,
trzeba mi psoty hej Na wszystkie moje tęsknoty,
ochoty duszy mej
Wielkich wypraw pod Kraków,
nocnych rozmów rodaków
Wysokonogich lasów i bardzo dużo czasów
I tylko taką mi ścieżką poprowadź,
gdzie śmieją się śmiechy w ciemności I gdzie muzyka gra,
muzyka gra
Nie daj mi,
Boże,
proś Boże,
skosztować tak zwanej w życiowej mądrości
Dopóki życie trwa,
póki życie trwa